Luister: in de bib van Turnhout zocht ik een boek van Maxim Osipov. Dwaas, want ik wist dat het er niet stond. Tweede onderste plank, daar meende ik mij zinledig te houden met het zinloze zoeken. Dat kon ik gehurkt, dat kon ik zeer diep voorovergebogen. In beide gevallen dient het hoofd in een vreemde hoek gedraaid. De aldus ontstane constellatie der lichaamsdelen ervoer ik als zeer oncomfortabel. Ik toef niet graag lang in deze houding. Lichamelijk veroorzaakt ze na luttele seconden pijnen in diverse gewrichten. Mentaal lijd ik al vooraf: ik weet wat het lijden inhoudt én ik ken het gênante gevoel dat mij overvalt als ik mij in deze houding vertoon. Dat laatste heeft te maken met een – toegegeven – overdreven hang naar elegantie. Waar dat vandaan komt, weet ik niet en mocht ik het weten, dan viel ik er u niet mee lastig.
Terug ter zake: ik zou Osipov niet vinden, maar daar viel mijn oog op een dun boek. “Achterwerk”, las ik, mijn achterwerk de lucht in stekend, het hoofd rood aanlopend vanwege zijn ongemakkelijke positie. Mijn anale fase ligt al ver achter mij, verborgen in vervlogen kinderjaren, maar een mens – u dus ook – blijft toch gekonttioneerd, onbewust obsessief misschien, maar zonder twijfel. Ik stak mijn vinger uit naar deze intrigerende titel en merkte in het voorblad een hol. In het hol stond een tekening van een man in zijn onderbroek. Mijn eerste gedachte bij het aanschouwen van dit alles was: een bundel onderbroekenlol!
Nader inzicht leerde mij dat het scherpe stukjes voor ijverige mensen zijn, opgetekend door An Olaerts en heerlijk geïllustreerd door Klaas Verplancke, uitgegeven door Vrijdag in 2010. De cursiefjes verschenen daarvoor in Vacature Magazine, een blad dat ik nooit diende open te slaan.
Ik volg An Olaerts al geruime tijd en ik raad u aan hetzelfde te doen mocht u daar nog niet toe zijn gekomen. Wegens geen Osipov was ontlening van dit boekje een meer dan behoorlijk alternatief. Absurdisme met wortels in de realiteit (van voor 2010 weliswaar, maar één en ander gaat nog steeds op) en dat geldt zowel voor de teksten als de tekeningen.
Luister: lees! 