Een blad wijzer 2

Luister: laatst kreeg ik van elk van mijn collega’s een zelfgemaakte bladwijzer cadeau, met een ludieke boodschap en een boekentip om te lezen na mijn pensioen. Marijke schreef: “Miserie, miserie, miserie overgoten met een smeuïg “Op de Beeck-sausje”… Zonder enige twijfel ons favoriete discussiepunt!” Ook het enige discussiepunt dat niet met de mantel der liefde kan bedekt worden, de miserie zal er altijd onderuit kruipen. Wat heb ik met lede ogen moeten toezien hoe la Greet week na week na week op de Top 10-tafel lag! Ik heb overwogen om in therapie te gaan voor mijn aversie voor Beeckie, maar ik zie ervan af nu zelf therapeute gaat spelen, voor ik het weet, lig ik bij haar op de sofa.

Miserie, die Op de Beeck, sjongesjongetoch.

Het siert Marijke dat ze het bijvoeglijk naamwoord “favoriete” voor het zelfstandige discussiepunt zet. Discussiëren is best een aangename bezigheid, ze tijdig beëindigen ook.

Marijke is een krak als het over kinderboeken gaat, ze heeft vooral een zwak voor die soms ronduit schitterende geïllustreerde en dubbelgelaagde verhalen. Als ze die aan ons laat zien, kunnen we even verdwalen – of beter nog: vertoeven – in alledaagsheid die onze aandacht trekt in het isolement van voor- en achterflap van ware, kleine kunstwerkjes. Liefde, spel, mama, verdriet, natuur en ongerijmdheid. En als ik naar Marijke kijk, staat dat een beetje haaks op wie zij is. Punctueel en heel goed in het binnen de lijntjes kleuren. Ook dat is soms een punt van discussie. (Klink ik nu niet te erg als Beeckmans?)

Als klant heb je het goed getroffen met haar, ze zoekt wat je zoekt tot ze met een absolute zekerheid kan zeggen dat het niet te vinden is – meestal vindt ze het overigens wel. Ook als collega tref je het daardoor met haar.

Ze was er al op mijn eerste werkdag. Dat klikte meteen, al had ze het lastig met mijn Kempische humor, een begrip dat mij dan weer vreemd is, maar goed. Marijke liet niet na alle collega’s die erbij kwamen te verwittigen voor wat zij de rare kronkels in mijn grappen vond. Heeft ze mij of de collega’s daarmee gered (Zwijg nu toch eens, Op de Beeck!)?

Bedankt voor de samenwerking, Marijke, het ga je goed in boekenland en daarbuiten.

Auteur: Mark Verstraelen

Post-actief boekverkoper. Krabbelt zelf ook wat.

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag